Γεννήθηκα στη Λάρισα το 1974. Εκεί μεγάλωσα μέχρι τα 18 μου. Το 1992 πέρασα στο Πολυτεχνείο και ήρθα στην Αθήνα να σπουδάσω στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου άρχισα να ψάχνω τρόπους να κυνηγήσω το όνειρό μου και ξεκίνησα τη θεατρική μου εκπαίδευση λίγα χρόνια μετά, στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Στη σχολή ακόμη, μου πρότειναν την πρώτη μου δουλειά, έναν πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια σειρά που ετοίμαζε τότε ο Νίκος Κουτελιδάκης σε σενάριο Ελένης Ζιώγα, με τίτλο “Σαν Αδελφές” για την ΕΡΤ. Από τότε ξεκίνησα να δουλεύω μόνιμα στο θέατρο και την τηλεόραση, με μόνιμο σύμβουλο στις επιλογές μου το ένστικτό μου και μοναδικό κριτήριό μου, την παιδική αγάπη για τη δουλειά μου.

Έχω πρωταγωνιστήσει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και γνωστές τηλεοπτικές σειρές. Έχω αναλάβει την παραγωγή σε πολλές θεατρικές παραστάσεις.

Με τη φωνή μου έχω επενδύσει πάνω από 7500 τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές διαφημίσεις αλλά και ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικές εκπομπές και επιλεγμένες ταινίες animation studio movies (Madagascar fransice, Ice Age francise, Star Wars Clone Wars κ.α.)

Με το ιδιόκτητο post-production studio μου DACOS, έχω αναλάβει εκατοντάδες οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφήσεις.

Η πρώτη μου σκηνοθεσία σε μεγάλου μήκους ταινία είναι το ΑΙΜΑ (αγγλ. “My Blood”) όπου ανέλαβα και την παραγωγή, το σενάριο, το μοντάζ και έπαιξα έναν από τους δύο βασικούς ανδρικούς ρόλους. Η ταινία είναι μια εντελώς ανεξάρτητη παραγωγή που κατάφερε χωρίς καμία φεστιβαλική προώθηση και υποστήριξη να έχει δυο υποψηφιότητες στην Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου κερδίζοντας το ένα βραβείο αλλά και 9 συνολικά βραβεία και πολλές υποψηφιότητες και διακρίσεις σε Κινηματογραφικά Φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Ένα μικρό θαύμα, που με κάνει πολύ περήφανο.

Πιο πρόσφατα ανέλαβα την σκηνοθεσία, την κινηματογράφηση αλλά και όλο το post production, του έργου «ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ» (κειμ. Ανδρέα Φλουράκη) για το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές. Το έργο δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το διαδίκτυο σε συνθήκες καραντίνας και κινηματογραφήθηκε σε όλους τους χώρους του ιστορικού θεάτρου, προβάλλοντας την απουσία του κοινού, την ερημιά του χώρου και τη μοναξιά του καλλιτέχνη.

Η ταινία μου “11 μ.μ.” τον Απρίλιο του 2021, με πρωταγωνιστές την Αθήνα, τους άδειους δρόμους της και τους κλειστούς χώρους πολιτισμού, κατά τη διάρκεια της δεύτερης καραντίνας, είχε πολύ σημαντική απήχηση εντός Ελλάδας και έχει ξεκινήσει ήδη το ταξίδι της σε φεστιβάλ.